Οι 10+1 πιο παράξενες λίμνες στον κόσμο!

 

 

Η Λίμνη Retba ή «Lac Rose» βρίσκεται βόρεια της χερσονήσου Cap Vert της Σενεγάλης, βόρειο-ανατολικά του Ντακάρ. Ανάλογα με την ώρα της ημέρας, η λίμνη αλλάζει χρώμα από μοβ σε ένα βαθύ κόκκινο ροζ. Το ασυνήθιστο χρώμα του νερού προκαλείται από αλόφιλα αβλαβή βακτήρια που αναπτύσσονται στο υψηλής αλατότητας περιβάλλον της λίμνης. Το χρώμα είναι ιδιαίτερα εμφανές κατά τη διάρκεια της ξηρής περιόδου.

Λόγω μιας χημικής αντίδρασης που προκαλείται από την έντονη δραστηριότητα ορισμένων οργανισμών στην λίμνη Gippslend, της Αυστραλίας, το νερό αποκτά ένα παράξενο, λαμπερό μπλε φως.

Είναι σαν μια ντισκοτέκ να συναντά τη μητέρα φύση, μια μαγική εμπειρία ανέγγιχτη από τα ανθρώπινα χέρια. Είναι άλλωστε γνωστό ότι η πλειοψηφία των αντιδράσεων που συμβαίνουν στον πλανήτη οφείλεται στη ρύπανση και στην καταστροφή του περιβάλλοντος από τον άνθρωπο. Για να συμβεί όμως αυτό το μικρό θαύμα ευτυχώς δεν χρειάστηκε η ανθρώπινη παρέμβαση.

Το ηφαίστειο Kelimutu βρίσκεται κοντά στην πόλη Moni στο νησί Φλόρες της Ινδονησίας. Μέσα στον κρατήρα του ηφαιστείου, όσο παράξενο και αν ακούγεται, υπάρχουν τρεις μικρές λίμνες με εντελώς διαφορετικό χρώμα η μια από την άλλη. Η πρώτη λίμνη ονομάζεται Tiwu Ata Mbupu (η λίμνη των ανθρώπινων πνευμάτων), η δεύτερη ονομάζεται Tiwu Nuwa Muri Koo Fai (η λίμνη των πνευμάτων των νέων ανθρώπων), και η τρίτη είναι η Tiwu Ata Polo (η λίμνη των πνευμάτων των ανθρώπων που προβλέπουν το μέλλον).

Η πρώτη και η δεύτερη λίμνη βρίσκονται πιο κοντά μεταξύ τους σε σχέση με την τρίτη που εντοπίζεται σε απόσταση περίπου 1,5 χιλιόμετρων προς τα δυτικά. Το χρώμα του νερού σε κάθε λίμνη αλλάζει συνεχώς με το πέρασμα των χρόνων. Ιδιαίτερα το νερό της λίμνης Tiwu Muri Koo Fai Nuwa εδώ και είκοσι πέντε χρόνια έχει αλλάξει χρώμα δώδεκα φορές. Πιστεύεται ότι αυτή η εναλλαγή του χρώματος προκαλείται από την ηφαιστειακή δραστηριότητα του Kelimutu σε συνδυασμό με την διάθλαση των ακτίνων του ήλιου, την μικροχλωρίδα του νερού, καθώς και με την αντανάκλαση του χρώματος των τοιχωμάτων λίμνης και πυθμένα.

Βρίσκεται κοντά στην πόλη Osoyoos στην Βρετανική Κολομβία του Καναδά και προσελκύει χιλιάδες επισκέπτες από όλο τον κόσμο. Η λίμνη με τις κηλίδες ή Spotted Lake έχει μια ασυνήθιστα πολύ υψηλή συγκέντρωση πολλών και διαφορετικών ορυκτών γεγονός που την κάνει να ξεχωρίζει από τις άλλες λίμνες.

Θειικό μαγνήσιο, ασβέστιο, θειικά άλατα του νατρίου ενώ περιέχει επίσης εξαιρετικά υψηλές συγκεντρώσεις οκτώ άλλων μέταλλων, καθώς και μικρές δόσεις από ασήμι και τιτάνιο.

Το νερό της λίμνης εξατμίζεται κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, αφήνοντας πίσω του μεγάλα «σημεία» των ορυκτών. Ανάλογα με τη σύνθεση σε μεταλλικά στοιχεία οι κηλίδες θα έχουν χρώμα λευκό, ανοιχτό κίτρινο, πράσινο ή και μπλε. Οι κηλίδες που αποτελούνται κυρίως από θειικό μαγνήσιο, το οποίο κρυσταλλώνεται το καλοκαίρι, δημιουργούν φυσικούς «διαδρόμους» γύρω και ανάμεσα τους.

Αν ποτέ πετάξετε ποτέ πάνω από το Σαν Φρανσίσκο, να είστε βέβαιοι ότι αν κοιτάξετε έξω από το παράθυρο θα αντικρίσετε ένα από τα πιο όμορφα, πολύχρωμα τοπία του κόσμου. Τις τεχνητές λίμνες αλατιού της εταιρείας Cargill.

Οι Λίμνες του Σαν Φρανσίσκο είναι τεχνητές λίμνες με μικρό βάθος που σχεδιάστηκαν για να παράγουν αλάτι από το θαλασσινό νερό. Το θαλασσινό νερό μεταφέρεται στις λίμνες και σε διάστημα που μπορεί να φτάσει τα 5 χρόνια το νερό εξατμίζεται φυσικά αφήνοντας στον πάτο το αλάτι, έτοιμο για συγκομιδή.

Το διαφορετικό χρώμα κάθε λίμνης (πράσινο, κόκκινο, μπλε, κίτρινο) εξαρτάται από τους μικροοργανισμούς που αναπτύσσονται στο εσωτερικό της αλλά και από τα επίπεδα αλατότητας του νερού. Σύμφωνα με τους υπεύθυνους της εταιρείας τρεις μικροοργανισμοί κυρίως είναι υπεύθυνοι για την αλλαγή του χρώματος των λιμνών. Οι Synechococcus, Halobacteria, και Dunaliella.

Όπως συνέβη στη γυναίκα του Λωτ όταν παρέβη τις εντολές και γύρισε να κοιτάξει την καταστροφή στα Σόδομα και τα Γόμορρα, τα πλάσματα που πέφτουν στη λίμνη Νάτρον της Τανζανίας γίνονται στήλες άλατος. Η θανάσιμη λίμνη της βόρειας Τανζανίας είναι μια από τις θερμότερες και πιο αλκαλικές λίμνες του κόσμου -η θερμοκρασία του νερού μπορεί να ξεπεράσει τους 50 βαθμούς και το pH φτάνει το 10,5.

H λίμνη παίρνει το όνομά της από το νάτρον, ένα ορυκτό που αποτελείται κυρίως από ανθρακικό νάτριο με μικρές ποσότητες διττανθρακικού νατρίου, δηλαδή μαγειρικής σόδας.

Μόνο ελάχιστα είδη ψαριών και κάποια θερμόφιλα, κατακόκκινα καρκινοειδή ζουν στα αφιλόξενα νερά της λίμνης. Μεγάλοι πληθυσμοί φλαμίνγκο τρέφονται με τα κόκκινα καρκινοειδή και απορροφούν τις χρωστικές στα φτερά τους, τα οποία σταδιακά γίνονται ροζ. Είναι όμως μια ριψοκίνδυνη ζωή, όπως μαρτυρά το φλαμίνγκο της παραπάνω εικόνας.

Καλυμμένα με άλατα του ασβεστίου, τα μαρμαρωμένα πτηνά μοιάζουν με μακάβρια έργα νεκρής φύσης. «Κανείς δεν γνωρίζει με βεβαιότητα πώς πεθαίνουν. Φαίνεται ότι μπερδεύονται από την άκρως ανακλαστική επιφάνεια της λίμνης και συντρίβονται πάνω της, όπως τα πουλιά που πέφτουν σε γυάλινα παράθυρα» λέει ο φωτογράφος στο περιοδικό New Scientist.

Στο Mono County βορειοανατολικά του Yosemite National Park, βρίσκεται μια αλμυρή λίμνη που η ηλικία της έχει προσδιοριστεί ότι πλησιάζει τα 760.000 χρόνια.

Το χαρακτηριστικό της λίμνης είναι ότι το νερό της είναι ανεξήγητα αλμυρό και αλκαλικό. Αυτό που την έχει κάνει όμως ιδιαίτερα δημοφιλή είναι οι παράξενοι βραχώδες σχηματισμοί της που δίνουν στον επισκέπτη την αίσθηση ότι βρίσκεται σε άλλο πλανήτη. Οι απόκοσμοι βράχοι σχηματίστηκαν από ηφαιστειακή τέφρα και αποκαλύφθηκαν όταν η στάθμη της λίμνης μειώθηκε με το πέρασμα των χρόνων.

Στην λίμνη Mono ζει και το διάσημο πλέον βακτήριο GFAJ-1 που, όταν στερηθεί τον φωσφόρο, βάζει στο DNA του το δηλητηριώδες στοιχείο Αρσενικό. Τo όνομα του βακτηρίου είναι από τα αρχικά του «Give Felisa a Job», από την Felisa Wolfe-Simon, επιστήμονα της NASA, που το απομόνωσε.

Αν το όνειρό σας είναι να ταξιδέψετε σε άλλους πλανήτες, υπάρχει ένα μέρος στην Γη που θα σας προετοιμάσει κατάλληλα για το τι θα συναντήσετε, αν τελικά καταφέρετε να πραγματοποιήσετε το όνειρό σας. Βρίσκεται στα υψίπεδα της νοτιοδυτικής Βολιβίας, στην Νότια Αμερική και ονομάζεται Salar de Uyuni.

Η Salar de Uyuni είναι λίμνη, τουλάχιστον ότι έχει απομείνει από μιας λίμνη, την λίμνη Minchin, που υπήρχε στην περιοχή πριν από περίπου σαράντα χιλιάδες χρόνια. Με το πέρασμα των χρόνων η λίμνη στέγνωσε. Στην θέση της δημιουργήθηκαν δύο μικρές λίμνες (Uru Uru και Poopó)που εξακολουθούν να υπάρχουν και σήμερα. . Όλη η υπόλοιπη έκταση, αποτελεί τις αλυκές Salar de Coipasa και Uyuni. Η Salar de Uyuni είναι μεγαλύτερη αλατο-λίμνη του κόσμου και βρίσκεται σε ύψος 3.656 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας! Η μεγαλύτερη γιατί καλύπτει μια έκταση πάνω από 10.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα (είναι 5 φορές μεγαλύτερη από την διάσημη Bonneville επίπεδη έκταση αλατιού στις ΗΠΑ) και αλατο-λίμνη γιατί εκτιμάται ότι έχει ένα απόθεμα 10 δισεκατομμυρίων τόνων αλατιού!

Οι αντικατοπτρισμοί που προσφέρει είναι μαγευτικοί και το τοπίο μοιάζει να είναι σουρεαλιστικό, εξωγήινο. Μάλιστα όταν βρέξει και υπάρχει νερό στην λίμνη, αποτελεί τον μεγαλύτερο καθρέφτη του πλανήτη μας. Το φαινόμενο αυτό χρησιμοποιείται από την NASA για βαθμονόμηση των υψομετρητών των δορυφόρων παρατήρησης της γης.

Η λίμνη Blood Pond Hell ή Chinoike Jigoku βρίσκεται στο νησί Kyushu, μέρος της επαρχίας Oita στην Ιαπωνία, και είναι μία από τις δημοφιλέστερες περιοχές της χώρας. Αν δείτε τις φωτογραφίες θα καταλάβετε αμέσως γιατί. Το νερό της λίμνης έχει ένα παράξενο, μοναδικό χρώμα.. είναι εντελώς κόκκινο, σαν το αίμα!

Όταν ακούτε τη φράση «θερμή πηγή» η πρώτη σκέψη που έρχεται στο μυαλό σας είναι μια όμορφη λίμνη με ζεστό νερό ανάμεσα σε καταπράσινα, ψηλά βουνά. Καμία σχέση.. Όσοι τολμηροί επισκέπτες αντικρίζουν την όγδοη θερμή πηγή του πάρκου «Beppu Hells» δεν έχουν καμία διάθεση να βουτήξουν. Μόνο η εικόνα μιας λίμνης που μοιάζει με σκηνικό από ταινία θρίλερ αποτρέπει και τους πιο τολμηρούς.

Για το κόκκινο χρώμα της λίμνης υπάρχουν πολλές εξηγήσεις. Μερικοί πιστεύουν ότι οφείλεται στο αίμα σατανικών πλασμάτων. Άλλοι ότι επικοινωνεί με κάποιο τρόπο με την κόλαση. Στην πραγματικότητα όμως οφείλεται στις υψηλές συγκεντρώσεις σιδηρούχων ορυκτών, ένας ακόμη λόγος που οι επισκέπτες επιλέγουν απλά να φωτογραφηθούν μαζί της και όχι να βουτήξουν στα κατακόκκινα νερά της.

Δεν είναι παράξενο ότι κάθε μέρα εκατομμύρια χρυσές μέδουσες μεταναστεύουν. Το παράξενο είναι ότι μεταναστεύουν όλες μαζί σε μια λίμνη. Αν δεν μπορείτε να το πιστέψετε, μια επίσκεψη στην λίμνη Jellyfish που βρίσκεται στο νησί Eil Malk, στον Ειρηνικό Ωκεανό, θα σας βοηθήσει αρκετά. Πως καταλήγουν όλες αυτές οι μέδουσες εκεί;

Κατ αρχάς, η περιοχή που στην πραγματικότητα ονομάζεται Ongeim’l Tketau είναι μια θαλάσσια λίμνη. Επικοινωνεί με τη θάλασσα μέσω σηράγγων και ρωγμών στον ασβεστόλιθο που την περιβάλλει. Ακόμα κι έτσι όμως, η λίμνη είναι αρκετά απομονωμένη. Οι χρυσές μέδουσες της λίμνης είναι διαφορετικές από εκείνες που κολυμπούν στη θάλασσα μόλις μια ανάσα μακριά. Καθώς κατεβαίνεις κάτω από το νερό, ανακαλύπτεις ένα καινούργιο και αλλόκοτο κόσμο.

Υπάρχουν τόσες πολλές μέδουσες στη λίμνη που η συμπαγή μάζα τους είναι ορατή από ψηλά. Υπολογίζεται ότι η λίμνη είναι περίπου δώδεκα χιλιάδων ετών, μια εικασία που βασίζεται σε τρεις παράγοντες. Στο βάθος της λίμνης, περίπου τριάντα μέτρα, στο πάχος των ιζημάτων στη βάση της – 20 μέτρα – και στην αύξηση της στάθμης της θάλασσας η οποία, πριν από 12.000 χρόνια είχε ανέλθει σε αρκετό ύψος ώστε να γεμίσει η λεκάνη που μετατράπηκε σε λίμνη.

 

Η υπόγεια λίμνη της Μελισσάνης που ανακαλύφθηκε το 1951 από τον σπηλαιολόγο Γιάννη Πετρόχειλο, βρίσκεται στον Καραβόμυλο, λίγο έξω από τη Σάμη. Στο εσωτερικό της έχει καταρρεύσει ένα μεγάλο μέρος της οροφής, αποκαλύπτοντας ένα συναρπαστικό θέαμα.

Στην αρχαιότητα, η λίμνη ήταν τόπος λατρείας του Πάνα και της νύμφης Μελισσάνθης. Ο μύθος λέει πως η Μελισσάνθη αυτοκτόνησε μέσα στη λίμνη από τη λύπη της, επειδή ο Πάνας δεν ανταποκρίθηκε στον έρωτά της. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή η βοσκοπούλα Μελισσάνθη έχασε ένα πρόβατο και καθώς προσπαθούσε να το βρει, σκόνταψε και έπεσε μέσα στη λίμνη.

Το βαραθροσπήλαιο της Μελισσάνης αποτελεί μοναδικό γεωλογικό φαινόμενο. Δημιουργήθηκε από μια μηχανική και χημική διεργασία που ονομάζεται καρστικοποίηση, κατά την οποία το νερό εισχωρεί στα ασβεστολιθικά πετρώματα, τα διαβρώνει και δημιουργεί κοιλώματα.

Οι σημερινοί επισκέπτες φτάνουν ως τη λίμνη από ένα υπόγειο τούνελ και έχουν τη δυνατότητα να την εξερευνήσουν με βάρκα και ξεναγό, για να θαυμάσουν το απαράμιλλο φυσικό γλυπτό που δημιουργούν οι αμέτρητοι σταλακτίτες και το κρυστάλλινο γαλαζοπράσινο χρώμα των νερών.

kosmoskaipolitismos.blogspot.gr