Μαρία Ναυπλιώτου: Αφιέρωμα στην Μαρία της καρδιάς μας.(Video)
Προλογίζοντας το παρακάτω πολύ ενδιαφέρων αφιέρωμα του ONEMAN.GR στην αγαπημένη και πολυτάλαντη ηθοποιό Μαρία Ναυπλώτου , θα ήθελα να αναφέρω πως για κάποιους από εμάς το κορίτσι αυτό ενώνει τις αναμνήσεις των παιδικών και εφηβικών μας χρόνων .
Είναι η δική μας γλυκιά Μαρία από το Παλαιό Φάληρο, των πρώτων τάξεων του Δημοτικού, των “τρελλών” εφηβικών μας πάρτυ τα Σάββατα στο σπίτι της Λένας , του Χάρη , του Διονύση και των άλλων φίλων της παρέας , των ανέμελων βραδιών τα καλοκαίρια στη «Διάνα» και των πολλών ακόμα όμορφων αναμνήσεων που θα μας ενώνουν για πάντα και ας είμαστε πλέον οι περισσότεροι μακριά ο ένας από τον άλλον .
Να είσαι πάντα καλά Μαρία της καρδιάς μας και σου εύχομαι, όπως και όλοι μας άλλωστε, η ζωή σου να συνεχίσει να είναι γεμάτη επιτυχίες κάνοντας όλους εμάς τους παλιούς σου φίλους πραγματικά χαρούμενους και υπερήφανους γία σένα.
Δ.Λ.
‘Όταν ήμουν 11 χρόνων, η μητέρα μου αποφάσισε ότι δεν είχα καλή στάση σώματος. Και με πήγε στο μπαλέτο. Ήταν η στιγμή που η ζωή μου από ασπρόμαυρη έγινε πολύχρωμη. Τελείωνα το σχολείο στις 2, πήγαινα στο πρώτο μάθημα στις 3 και καθόμουν μέχρι τις 11 το βράδυ’.”
Αυτό έχει δηλώσει σε διάφορες συνεντεύξεις της η Μαρία ότι αποτελεί την κομβική στιγμή στη ζωή της. Τότε που το κορίτσι από το Παλαιό Φάληρο ανακάλυψε το πραγματικό πάθος της (σ.σ. μικρή ήθελε επίσης να γίνει αρχαιολόγος ή νηπιαγωγός), παρακολουθώντας μαζί με τις φίλες της βιντεοκασέτες με τους μεγάλους Ρώσους χορευτές και περιμένοντας να έρθει το καλοκαίρι για να ‘στήσει αντίσκηνο’ έξω από το Ηρώδειο παρακολουθώντας τα Μπολσόι, τον Μπεζάρ και όλα τα είδωλα της.
Η συνέχεια ήταν προδιαγεγραμμένη. Αποφοίτησε από τη σχολή της Ραλλούς Μάνου, αφιερώθηκε στον σύγχρονο χορό (‘το σώμα μου ήταν περισσότερο προς τα εκεί’) και, μέχρι τα 24 της, έγινε μια από τις πιο περιζήτητες χορεύτριες στην Ελλάδα.
Μόνο που οι επαγγελματίες χορευτές έχουν, ως γνωστόν, πολύ σύντομη ημερομηνία λήξης. Οπότε στα 25 της η Ναυπλιώτου αποφασίζει να τα παρατήσει όλα και να πάει σε δραματική σχολή. Εκεί που για πρώτη φορά στη ζωή της μπαίνει στην εξίσωση και η συγκλονιστική, εντελώς αρχαιοελληνική, ομορφιά της.
‘Ως τα 25 μου ήμουν επαγγελματίας χορεύτρια. Στο χορό κανείς δεν νοιάζεται αν είσαι όμορφη ή άσχημη, αρκεί να χορεύεις σωστά. Άλλωστε το σώμα μιας χορεύτριας απέχει πολύ από μια επιθυμητή γυναίκα. Και το κεφάλι της δεν έχει ιδιαίτερη σημασία – αρκεί να έχει την κατάλληλη τοποθέτηση’
Την πιστεύω όταν δηλώνει ότι, μέχρι τότε, δεν είχε καταλάβει αν είναι όμορφη ή άσχημη. Όπως και για το σοκ που έφαγε όταν όλοι άρχισαν να μιλούν για την ομορφιά της, καθώς είχε μάθει να δουλεύει από μέσα προς τα έξω στον χορό, όχι το αντίστροφο.
Άλλωστε η Ναυπλιώτου εκπέμπει μια τέτοια ποιότητα ως άνθρωπος που δεν της επιτρέπει να πάρει το credit για κάτι που, όπως έχει πει, οφείλεται στους γονείς της και τα καλά γονίδια που αυτοί της κληρονόμησαν.
Γιατί εκείνη ποτέ δεν την ενδιάφερε να γίνει αναγνωρίσιμη, να βγάλει χρήματα ή να ασχοληθεί με την κοσμική πλευρά του επαγγέλματος. Στόχος ήταν πάντοτε η ουσία και όχι η επιφάνεια.
‘Αν δεν χτίσεις έναν εσωτερικό κόσμο αρκετά δυνατό, τότε είσαι κατεστραμμένος, ακόμη και αν δεν το ξέρεις’
Το ευρύ κοινό είχε την ευκαιρία να την πρωτοδεί στην Αίθουσα του Θρόνου, μια δουλειά που έκανε πριν βγει ακόμη στο θέατρο. Γιατί μετά έγινε μόνιμη θαμώνας του Εθνικού Θεάτρου και, κάθε καλοκαίρι, του αρχαίου θεάτρου της Επιδαύρου κερδίζοντας την αποθέωση του θεατρόφιλου κοινού με τις ερμηνείες της σε δεκάδες παραστάσεις και τις συνεργασίες της με κορυφαίους σκηνοθέτες (μεταξύ των οποίων τους Goran Bregović στο Ημερολόγια μιας Θλιμμένης βασίλισσας και Robert Wilson στην Οδύσσεια που παρουσιάστηκε στην Ελλάδα και την Ιταλία).
‘’Την πιο έντονη ανάμνηση την έχω από την πρώτη φορά που έπαιξα στο θέατρο της Επιδαύρου. Υποδυόμουν την Αντιγόνη. Ήταν τόσο μεγάλος ο φόβος μου και το άγχος μου λίγο πριν βγω. Θυμάμαι ότι είχα καθίσει στην πάροδο, πίσω από μια κολόνα, την είχα πάρει αγκαλιά και έλεγα: ‘Θεέ μου, δεν με νοιάζει τίποτε άλλο. Τουλάχιστον να θυμηθώ τα λόγια μου’’
Κινηματογραφικά μας έμεινε αξέχαστη στο Η ψυχή στο στόμα του Γιάννη Οικονομίδη, ενώ έχει επίσης υπάρξει πρωθιέρεια στην Τελετή Αφής της Ολυμπιακής Φλόγας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου και για τους χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Βανκούβερ και, από το 2012, frontwoman στο ροκ συγκρότημα Tricky Pony.
Ναι, είναι εξωφρενικό πόσο καλή μοιάζει να είναι η Ναυπλιώτου με οτιδήποτε αποφασίσει να καταπιαστεί. Όπως π.χ. με το Cabaret, με το κοινό να παραμιλάει βγαίνοντας από την αίθουσα με αυτό που έχει δει.
Εκτός φυσικά από τις δημόσιες σχέσεις. Ένας τομέας στο οποίο η Μαρία είναι -εντελώς συνειδητοποιημένα- παντελώς ατάλαντη.
Προφανώς είναι κάτι που δεν της χρειάζεται. Γιατί το πραγματικό ταλέντο –και η πραγματική κλάση γυναίκας- δεν χρειάζονται κανένα λούστρο για να λάμψουν.
‘Μπορεί να μοιάζω αυστηρή και να έχω την αρχαιοελληνική κατατομή που κληρονόμησα από τη μητέρα μου – ήταν σαν να έχει ‘ξεκολλήσει’ από την Ακρόπολη –, αλλά πιστεύω στην ελαφρότητα’
oneman.gr
Αν σας άρεσε το άρθρο, κάντε “Like” στην σελίδα μας στo Facebook και θα έχετε άμεση ενημέρωση για κάθε νέα μας δημοσίευση
