Αλέξης Γεωργούλης: Το… λάθος που τον οδήγησε στην υποκριτική

Νιώθεις να αλλάζει ο τρόπος που κρίνεις τον εαυτό σου;

«Όλα αλλάζουν συνεχώς. Από την άλλη, όπως υπάρχει η αδράνεια στη φύση, υπάρχει και στην ψυχολογία. Η αδράνεια είναι η ιδιότητα της ύλης να προσπαθεί να κρατήσει την προηγούμενη κινητική κατάσταση. Όταν έρχεται κάτι και προσπαθεί να μας αλλάξει, εμείς επιμένουμε σε αυτό που είμαστε, δεν θέλουμε την αλλαγή. Η αλλαγή, όμως, έρχεται συνεχώς. Η άποψή σου για όλα αλλάζει κάθε δευτερόλεπτο, γιατί προστίθεται ένα νέο στοιχείο. Γενικώς, για όποιες απόψεις έχω, ενώ νιώθω πως παραμένω σταθερός, κοιτάζοντας πιο μακροσκοπικά υπάρχει μια εξέλιξη».

Σου αρέσει αυτή η εξέλιξη;

«Με γοητεύει, γιατί είναι σαν να είμαι μάρτυρας της ζωής».

Ποιο λάθος θα ξανάκανες;

«Όλα θα τα ξανάκανα. Αν υπάρχει κάτι που δεν θα έκανα ξανά; Δεν θα δήλωνα αυτά που είχα συμπληρώσει στο μηχανογραφικό στις πανελλήνιες εξετάσεις. Ήθελα μαθηματικό και φυσικό, αλλά αυτό δεν θα είχε καμία επαγγελματική αποκατάσταση, γιατί, για να γίνεις καθηγητής τότε, υπήρχε επετηρίδα για χρόνια μετά. Αλλά, από την άλλη, αν δεν έμπαινα στο Πολυτεχνείο, όπου πέρασα τελικά, δεν θα γινόμουν ποτέ ηθοποιός. Γιατί θα είχα δοθεί σε αυτό που ήθελα να κάνω. Κάτι που βλέπω ως λάθος, λοιπόν, μετά από πέντε χρόνια αποδείχτηκε σωστό. Και σκέφτομαι κάθε χρόνο πως το επάγγελμα του ηθοποιού ήταν το καλύτερο που θα μπορούσα να κάνω».

Φαντάζεσαι πώς θα ήταν η ζωή σου ως καθηγητής φυσικής σε κάποιο σχολείο;

«Δεν θα ήμουν καθηγητής. Μάλλον ερευνητής θα γινόμουν. Προτιμώ να στέκομαι εκεί που δεν πάει ο πολύς κόσμος. Εκεί που το μονοπάτι είναι δύσβατο. Αλλά στο Πολυτεχνείο σου λένε «3 + 3 = 6». Ούτε «5,5», ούτε κάτι άλλο. Κάνει «6» και τελεία. Αυτό με εγκλώβιζε. Όταν ήρθα σε επαφή με την υποκριτική, είδα πως «3 + 3» μπορεί να κάνει και «μπλε». Αυτό με γοήτευσε, γιατί έχει να κάνει με μια εξερεύνηση. Είναι πολύ σημαντικό, γιατί αυτό σε κρατάει νέο. Όσο εξερευνάς προς τα έξω, εξερευνάς και προς τα μέσα».