Το Εξπρές του μεσονυχτίου: Η πραγματική ιστορία του Μπίλι Χέις στις φυλακές της Τουρκίας.Αλήθειες και ψέμματα(Videos-Photos)
Αλήθειες και ψέμματα για τα όσα έζησε ο Αμερικανός φοιτητής που ενέπνευσε τον Όλιβερ Στόουν να γυρίσει την συγκλονιστική του ταινία
Στις 7 Οκτωβρίου του 1970, ο Μπίλι Χέις ένοιωθε το αεράκι να χτυπάει ανάλαφρα τα μακριά χίππικα μαλλιά του, στο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης. Εξωτερικά έδειχνε ήρεμος στην ουρά των επιβατών. Στην πλάτη του όμως έτρεχε κρύος ιδρώτας, αφού πάνω του είχε κολλημένες με ταινία πλάκες χασίς βάρους δύο κιλών…
Δεν ήταν η πρώτη φορά που είχε πάει στην Τουρκία για να αγοράσει το συγκεκριμένο ναρκωτικό, έμελλε όμως να είναι η τελευταία, αφού δεν είχε υπολογίσει ένα αστάθμητο παράγοντα, την διεθνή τρομοκρατία. Οι επιθέσεις σε αεροπλάνα ήταν συνήθης τακτική για τον «Μαύρο Σεπτέμβρη», την PLO και τον Ίλιτς Ραμίρεζ Σάντσεζ, γνωστό ως «Κάρλος το Τσακάλι». Οι τουρκικές αρχές, φοβούμενες ένα τέτοιο χτύπημα, προχώρησαν σε πολύ πιο αυστηρούς σωματικούς ελέγχους, όπως αυτόν που έγινε εκείνο το βράδυ του Οκτώβρη στον Μπίλι Χέις.
Η σύλληψή του στάθηκε η αρχή της περιπέτειάς του, η οποία τέλειωσε μετά από τέσσερα βασανιστικά χρόνια στις τουρκικές φυλακές, με μια παράτολμη απόδραση.
Η ιστορία του ενέπνευσε τον κινηματογραφιστή Όλιβερ Στόουν για το σενάριο της ταινίας «Το Εξπρές του Μεσονυχτίου», την οποία σκηνοθέτησε ο Άλαν Πάρκερ. Όταν προβλήθηκε σόκαρε τον κόσμο με την ωμότητα της, τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης που παρουσίαζε στα τουρκικά σωφρονιστικά ιδρύματα, τους σκληρούς φύλακες, τα βασανιστήρια και την σαδιστική πολλές φορές βία της.
Δεκαετίες αργότερα, η αλήθεια για το τι πραγματικά βίωσε ο Αμερικανός τότε φοιτητής δεν συνάδει με πολλές απο τις σκηνές του μυθικού πλέον φιλμ. Ενός φιλμ, που «έδιωξε» για πολλά χρόνια τους τουρίστες από την Τουρκία και έχρισε τον Μπίλι Χέις persona non grata, μέχρι την ημέρα που επέστρεψε για πει σε ένα συνέδριο της Αστυνομίας, ότι πολλές από τις σκηνές της ταινίας ήταν καθαρή μυθοπλασία του Στόουν.
Η πιο απολαυστική Ελληνική και ξένη μουσική, 24/24 σας περιμένει στο:www.palettino.gr/radio
Η επιστροφή του Αμερικάνου
Από εκείνο το βράδυ του 1975 που δραπέτευσε, όχι από την κύρια είσοδο των φυλακών όπως αποτυπώθηκε στο «Εξπρές του μεσονυχτίου», και με μια βάρκα πέρασε από τον Έβρο στην Ελλάδα, ο Μπίλι Χέις δεν μπορούσε να επιστρέψει ποτέ ξανά στην Τουρκία.
Υπήρχε ενεργό ένταλμα σύλληψης από την τουρκική αστυνομία για την απόδρασή του, το οποίο ίσχυε για δεκαετίες μετά από εκείνο το βράδυ στις 2 Οκτωβρίου του 1975. Τότε που άφησε πίσω του για πάντα τα όσα έζησε πέντε χρόνια, αρχικά στις φυλακές του Σαγκματζιλάρ, μετά στην ψυχιατρική κλινική του Μπακιρκιόϊ και τέλος στην φυλακή του Ίμραλί.
Όταν το έσκασε, κατάφερε να φτάσει στην πόλη Μπαντίρμα, όπου έμεινε για λίγες ώρες μέχρι να φύγει για τα σύνορα της Τουρκίας με την Ελλάδα, όπου και παραδόθηκε.
Ο Χέις κρατήθηκε στην Θεσσαλονίκη μέχρι τις 20 Οκτωβρίου, πριν απελαθεί στις ΗΠΑ, με πτήση μέσω Φρανκγφούρτης, προκειμένου να αποκαλύψει όσες στρατιωτικής φύσεως πληροφορίες ήξερε.
Η κυκλοφορία του βιβλίου του αρχικά, και η ταινία του Άλαν Πάρκερ το 1978 έδωσαν μια εικόνα της Τουρκίας, που παρέπεμπε το λιγότερο σε μια τριτοκοσμική χώρα. Οι Τούρκοι εκείνη την χρονιά είδαν τις αφίξεις τουριστών να μειώνονται σε ποσοστό 75%, γεγονός που προκάλεσε τεράστιες συζητήσεις στην χώρα και έκανε έξαλλη την κυβέρνηση. Η προβολή του φιλμ απαγορεύτηκε και χρειάστηκε να περάσουν 14 χρόνια μέχρι να την δουν οι «γείτονες» όταν παίχτηκε σε ιδιωτικό κανάλι.
Έχουν ειπωθεί πολλά για το κατά πόσο ήταν «αληθινές» οι σκηνές που συγκλόνισαν στο «Το εξπρές του μεσονυχτίου». Μια από αυτές έχει να κάνει με την δολοφονία του διευθυντή των φυλακών από τον Χέις, η οποία στην πραγματικότητα δεν συνέβη ποτέ.
Η πιο απολαυστική Ελληνική και ξένη μουσική, 24/24 σας περιμένει στο:www.palettino.gr/radio
Αλήθειες και ψέμματα
Ο Αμερικανός απέδρασε χωρίς να χρησιμοποιήσει βία, αλλά ο Όλιβερ Στόουν που έγραψε το σενάριο προτίμησε να αποδώσει σε αυτόν, την δολοφονία ενός φύλακα, που είχε γίνει απο άλλον κρατούμενο το 1973.
Έτερη, είναι αυτή που ο δικαστής του ανακοινώνει την ποινή της ισόβιας κάθειρξης και ο κινηματογραφικός ήρωας αρχίζει να καταριέται το έθνος της Τουρκίας χαρακτηρίζοντας τους κατοίκους της γουρούνια ενώ καταριέται τους γιους και τις κόρες όλων των παριστάμενων στη δίκη.
Ούτε αυτό έγινε ποτέ, σύμφωνα με τα όσα είπεο Χέις δεκαετίες μετά, εν αντιθέσει με τους ξυλοδαρμούς, τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης στην φυλακή του Σαγκματζιλάρ, την βία των δεσμοφυλάκων στους κρατούμενους και τα μαρτύρια που πέρασε.
Χρειάστηκε να περάσουν 24 χρόνια για να συναντήσει τυχαία στο Φεστιβάλ των Καννών έναν Τούρκο διαφημιστή, στον οποίο δέχτηκε να δώσει συνέντευξη. Σε αυτήν εξέφρασε την απογοήτευσή του επειδή κάποιες σκηνές της ταινίας έδειχναν τους Τούρκους μόνο σαν κακούς ανθρώπους και είπε ότι λυπήθηκε πολύ για την αρνητική εικόνα που εμφάνισε η χώρα εξαιτίας του έργου. Δήλωσε επίσης πως λατρεύει την Κωνσταντινούπολη και θα ήθελε να την επισκεφθεί, αλλά φοβόταν ότι ήταν το πιο μισητό πρόσωπο για τους Τούρκους.
Τελικά χρειάστηκε να περάσουν άλλα εννιά χρόνια μέχρι να πατήσει το πόδι του ξανά στην χώρα που πέρασε τόσα πολλά, καλεσμένος σε ένα συνέδριο για την Δημοκρατία και την Παγκόσμια ασφάλεια.
Στις 15 Ιουνίου του 2009 έδωσε μία συνέντευξη τύπου στην οποία μεταξύ άλλων ζήτησε συγγνώμη από τον τουρκικό λαό για τα όσα αρνητικά στοιχεία ανέδειξε «Το Εξπρές του μεσονυχτίου».
Όμως κανείς ακόμη και σήμερα δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα, πότε ο 70χρονος σήμερα Χέις έλεγε την αλήθεια για τα όσα πέρασε κατά την διάρκεια της κράτησής του… Τότε που έστελνε τα απελπισμένα γράμματα στους γονείς του, αργότερα όταν έγραψε το βιβλίο του ή μετά όταν άρχισε να ανασκευάζει σκηνές από τον προσωπικό του εφιάλτη; Μόνο αυτός ξέρει…
protothema.gr
Αν σας άρεσε το άρθρο, κάντε “Like” στην σελίδα μας στo Facebook και θα έχετε άμεση ενημέρωση για κάθε νέα μας δημοσίευση.
