Σ. Τζώρτζογλου:Οι βόλτες στα πορνεία και τα ψυχιατρεία, οι άστεγοι στο σπίτι του και η αυτοκαταστροφή

Ιδιαίτερα αποκαλυπτικός ήταν στη συνέντευξή του ο Στράτος Τζώρτζογλου μιλώντας για τον πατέρα του, τα παιδικά του χρόνια αλλά και την περίοδο που πήγε στο Άγιον όρος.

Ο ηθοποιός μίλησε για τις δουλειές που έκανε ο πατέρας του, όταν δε δούλευε ως ναυτικός.

“Ο πατέρας μου όταν δεν δούλευε ως ναυτικός έκανε αυτήν τη δουλειά. Ακόμη κι όταν ήμουν ηθοποιός και τους βοηθούσα οικονομικά με πολλά λεφτά, συνέχιζε να την κάνει. Ήθελε να νιώθει ανεξάρτητος. Πήγαινε στα σκουπίδια, έπαιρνε παλιοσίδερα, λάμπες και τα πουλούσε κάθε Κυριακή στα παλιατζίδικα, στο παζάρι στον Πειραιά“, είπε στο “Εγώ Weekly”.

Ο ίδιος συνέχισε λέγοντας πως ο πατέρας του τον είχε πάει στην Τρούμπα όπου του έδειξε πώς ζουν οι πόρνες αλλά και σε ψυχιατρική κλινική.

“Από πέντε ετών ο πατέρας μου, μου έδειξε τους ανθρώπους της πορνείας. Με είχε πάει θυμάμαι στην Τρούμπα για να μου δείξει ότι υπάρχει και αυτή η πλευρά της ζωής. Όπως πηγαίναμε επίσης στο τρελοκομείο. Παρότι ο ίδιος δεν είχε τσιγάρα, αγόραζε για να τα δώσει στους ασθενείς“, αποκάλυψε.

Ο άστεγος που πέθανε σπίτι του

Ανέφερε ακόμη ότι στο σπίτι του κοιμόντουσαν φίλοι του πατέρα του οι οποίοι ήταν άστεγοι και ένας από αυτούς πέθανε εκεί από υπερβολική δόση ναρκωτικών.

“Πολλοί φίλοι του πατέρα μου ήταν άστεγοι. Κοιμόντουσαν σπίτι μας όταν ήμουν μικρός. Ένας από αυτούς μάλιστα είχε πεθάνει από υπερβολική δόση μέσα στο σπίτι μας. Ήταν κολλητός του πατέρα μου. Το επόμενο πρωί τον πήγαν στο νεκροταφείο και τον έθαψε εκείνος“, εξήγησε.

Τέλος, ο ίδιος αναφέρθηκε και στην περίοδο που πήγε στο Άγιο Όρος λίγο πριν πεθάνει ο πατέρας του.

“Το 2002 αισθάνθηκα ερημιά. Κάποια στιγμή όλα έδειχναν να με εγκαταλείπουν. Δεν υπήρχε ακόμα και ο Θεός, ακόμα και η απελπισία. Ήταν λίγο πριν πεθάνει ο πατέρας μου. Τότε πήγα στο Άγιο Όρος. Είχα πολλές δουλειές, πολλά προβλήματα, μεγάλες αναταραχές στη ζωή μου. Έφυγα από το σπίτι που έμενα με τη Μαρία δεκαπέντε χρόνια, όταν ο Αλκιβιάδης ήταν μικρός. Δεν ήξερα αν είμαι το σωστό πρότυπο πατέρα, επειδή ήμουν δυστυχισμένος.

Έβλεπα τον πατέρα μου να καταρρέει, τον αδελφό μου να χάνει τον δρόμο του στο σχολείο. Όλοι προσδοκούσαμε να συμβεί κάτι να σταματήσει το κακό, που ήρθε αργότερα με το θάνατο του πατέρα μου και διάφορα άλλα γεγονότα. Δεν πίστευα πια στη ζωή μου. Είχα αρχίσει να αυτοκαταστρέφομαι για να βρω νόημα. Όλα γκρεμιζόντουσαν. Όσα είχαν νόημα μέχρι τότε στη ζωή  μου, έπαψαν να έχουν“, κατέληξε.

 

cosmos.gr