Στέφανος Τσιτσιπάς: Η ιστορία του παιδιού-θαύματος που ετοιμάζεται να κατακτήσει την κορυφή του παγκόσμιου τένις.

Το παιδί-θαύμα του ελληνικού τένις συνεχίζει να γράφει ιστορία, συνεχίζει να αφήνει άφωνο τον πλανήτη και όλοι περιμένουν τον επόμενο αγώνα για να δουν μέχρι πού μπορεί να φτάσει… Ο 20χρονος πρωταθλητής ισοφάρισε την επίδοση του Νόβακ Τζόκοβιτς, ως ο νεαρότερος παίκτης που φτάνει σε ημιτελικά Grand Slam, ενώ είναι πλέον πολύ κοντά στην είσοδό του στο Top 10 της παγκόσμιας κατάταξης! Ο νεαρός τενίστας είναι στο Νο.12, σύμφωνα με το live ranking, και θα μείνει εκεί ακόμα και αν αποκλειστεί από τον τελικό, αρκεί να μην προκριθεί στον τελικό ο Ράονιτς και να μην κατακτήσουν τον τίτλο οι Τιάφοου, Πούιγ.

Με ύψος 1.93 και με την τεχνική του να έχει μεγάλα περιθώρια βελτίωσης ο Τσιτσιπάςδίκαια θεωρείται ένα μεγάλο κεφάλαιο για το παγκόσμιο τένις. Γεννήθηκε στη Βουλιαγμένη 12 Αυγούστου 1998. Οι γονείς του υπήρξαν τενίστες και μάλιστα γνωρίστηκαν κατά την διάρκεια διεθνούς τουρνουά στην Αθήνα. Ο πατέρας τους Απόστολος Τσιτσιπάς γνώρισε την Τζούλια Σαλνίκοβα που αγωνίζονταν μαζί με την αδελφή της με τα χρώματα της Ρωσίας. Παντρεύτηκαν και το 1998 απέκτησαν τον Στέφανο. Ακολούθησαν ο Πέτρος και Παύλος που σήμερα είναι 16 και 11 ετών αντίστοιχα και επίσης παίζουν τένις. Οι γονείς του εργάστηκαν ως δάσκαλοι τένις στον Αστέρα Βουλιαγμένης.

Πηγή φωτογραφίας: nytimes.com

Γραμματόσημο ο παππούς

Ο μπαμπάς της Τζούλιας και παππούς του Στέφανου ήταν ο Σεργκέι Σαλνίκοφ, διεθνής επιθετικός στην πάλε ποτέ ισχυρή ΕΣΣΔ και στη συνέχεια μάνατζερ αθλητών. Το όνομα του μπήκε στο πάνθεον του κλειστού κλαμπ Grigory Fedotov με όσους έχουν σκοράρει περισσότερα από 100 γκολ στην καριέρα τους στο σοβιετικό πρωτάθλημα. Είχε γίνει χρυσός Ολυμπιονίκης και το 1956 και τιμήθηκε με μετάλλιο τιμής (1957) και τιμήθηκε με ειδική έκδοση γραμματοσήμων… Ο Στέφανος στα παιδικά του χρόνια δύο φορές άφησε το τένις για να ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο όπου επίσης ξεχώριζε όμως ευτυχώς για τον ίδιο αλλά και το παγκόσμιο τένις τον κέρδισε το μοναχικό άθλημα του φιλέ. Τα μαθητικά του χρόνια ήταν δύσκολα. Το μυαλό του ταξίδευε στα curt των Grand Slam, έκανε πολλές απουσίες και αρκετοί συμμαθητές του του έκαναν bulling επειδή περνούσε με το ζόρι τις τάξεις.

Ο γιατρός και η θεία

Ρόλο κλειδί στην εξέλιξη του Στέφανου έπαιξε ο γιατρός Θωμάς Χρηστίδης αλλά και η θεία του. Ο θάνατος του Χρηστίδη πριν από περίπου ένα χρόνο βύθισε στο πένθος τον Στέφανο, ενώ πολλά χρωστάει και στην δίδυμη αδελφή της μητέρας του που επίσης είχε κάνει επαγγελματική καριέρα με την ΕΣΣΔ και την Ρωσία. «Ο γιατρός ήταν μέντορας και συμπαραστάτης μου και πέρασα δύσκολη περίοδο μετά την απώλεια του. Η θεία με βοήθησε πολύ για τις συμμετοχές μου στα τουρ και στα καμπ. Χρειάζονταν μία περιουσία για να ταξιδέψω και να αγωνιστώ. Η οικογένεια μου είχε τέσσερα παιδιά. Αν δεν υπήρχε η θεία μου δε ξέρω εάν θα είχα φτάσει ως εδώ», είπε για την θεία του ο Στέφανος.

Ο παράδεισος και ο εφιάλτης

Στις δύσκολες στιγμές για να χαλαρώσει σκέφτεται τα χρόνια που έκανε ανέμελες διακοπές στη Σύρο μαζί με όλη την οικογένεια. «Αυτοκόλλητος» είναι ο μικρότερος αδελφός του Πέτρος ο οποίος επίσης είναι μεγάλο ταλέντο στο τένις, ακολουθεί ο 11χρονος Παύλος που τον αποκαλούν «Μπραντ Πιτ» και η μικρούλα Ελισάβετ.  Η φιλοσοφία του για τη ζωή και την καριέρα άλλαξε μετά την περιπέτεια που έζησε στο Ηράκλειο της Κρήτης. «Έπαιζα σε ένα Futures. Είχα ρεπό και πήγα στη θάλασσα με φίλους για κολύμπι. Οι συνθήκες δεν ήταν καλές. Όταν μπήκαμε μέσα, γύρισα την πλάτη μου και ήμασταν 25 μέτρα μακριά. Όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Τα κύματα μας κάλυπταν κάθε 2-3 δευτερόλεπτα. Δε μπορούσαμε να αναπνεύσουμε. Ένιωθα πως πνιγόμουν. Ένιωσα για πρώτη φορά στη ζωή μου πως ήμουν λίγα δευτερόλεπτα μακριά από τον θάνατο», είπε ο Τσιτσιπάς στο “My Story» της ΑΤP.

Να μάθεις να χάνεις

Ένα από τα βασικά πράγματα που έπρεπε να μάθει ο νεαρός Τσιτσιπάς ήταν να «χάνει» και μετά να «κερδίζει». «Εκλαιγα όταν έχανα, ήμουν πολύ εγωιστής αλλά έμαθα πως μέσα από την ήττα μαθαίνεις πολλά και βλέπεις ξεκάθαρα τον δρόμο για τη νίκη», θα πει λίγο πριν τα 18 του χρόνια.  Από τότε ρίχνει το ένα τείχος μετά το άλλο και η ερώτηση για το εάν το No1 αποτελεί τον ανώτερο στόχο στη ζωή του δεν άργησε να έρθει: «Αυτή τη στιγµή βλέπω τον εαυτό µου µακριά, αλλά ταυτόχρονα νοµίζω ότι µπορώ να το καταφέρω. Το Νο1 δεν είναι ο µόνος στόχος µου. Μπορείς να επιτύχεις περισσότερα πράγµατα απ’ ό,τι να είσαι το Νο1: να γράψεις ιστορία στο τένις και να εµπνεύσεις τους ανθρώπους και τα παιδιά να παίξουν. Αυτό είναι πολύ περισσότερο από το να κερδίζεις τίτλους Grand Slam ή Masters. Είμαι περήφανος που εκπροσωπώ την Ελλάδα και που έχω ρίζες από την Ρωσία. Αυτές οι δύο χώρες έχουν κοινή ιστορία και κοινή κουλτούρα και είμαι υπερήφανος για την καταγωγή μου».

Κανελλοπούλου: Μεγάλη ψυχή

Σε παλιότερη συνέντευξή της, η πρωταθλήτρια Ελλάδας Αγγελική Κανελλοπουλου που είναι μητέρα της Μαρίας Σάκκαρη μίλησε στο «Εθνος» για την πορεία του Στέφανου Τσιτσιπά αλλά και τον παράλληλο βίο της κόρης της και από την πρώτη στιγμή τονίζει πως όλα αυτά που βλέπουν σήμερα είναι προϊόν σκληρής δουλειάς, τεράστιων θυσιών και σωστών επιλογών: «Αυτά τα δύο παιδιά έχουν δουλέψει πολύ σκληρά. Εχουν δουλέψει από μικρά στο άθλημα και μετά από τα 17 τους χρόνια έχουν αφιερωθεί. Μιλάμε για σκληρή δουλειάς μιας 8ετίας τουλάχιστον, χωρίς να έχουν προσωπική ζωή ή χρόνο για άλλες δραστηριότητες όπως άλλα παιδιά στην ηλικίας τους. Είναι το αποτέλεσμα μεγάλων θυσιών των ιδίων και των οικογενειών τους. Και η δική μας οικογένεια και η οικογένεια του Στέφανου πόνταραν τα πάντα σε αυτά τα παιδιά. Σημειώστε πως όταν γίνονται οι θυσίες δεν γνωρίζεις το αποτέλεσμα. Πολλοί ακόμα έχουν κάνει ανάλογες κινήσεις αλλά δεν πέτυχαν. Αυτά τα δύο παιδιά έχουν επί πλέον μεγάλο ταλέντο, δυνατές προσωπικότητες και μεγάλη ψυχή μέσα στους αγώνες».

«Εχουν πετύχει άθλους»

Όπως λέει η Κανελλοπούλου το βασικό προτέρημα των δύο παιδιών είναι πως προέρχονται από οικογένειες που είχαν παράδοση στο τένις που δεν στάθηκαν όμως στα καθιερωμένα και δεν περίμεναν βοήθειες από το ελληνικό κράτος και εξηγεί:  «Οι γονείς και η θεία του Στέφανου ήταν τένις. Η Μαρία μεγάλωσε επίσης μέσα στο τένις. Αυτό τους βοήθησε να ξεπεράσουν κάποιες παγίδες και να μην χάσουν χρόνο. Από εκεί και πέρα όμως έμαθαν και οι δύο να μην περιμένουν τίποτα από το ελληνικό κράτος και τις επιχορηγήσεις. Όταν το κράτος κόβει τις συντάξεις κατά 60% δεν έχω την απαίτηση να μου κάνει την κόρη μου τενίστρια. Πρέπει να αναζητήσω μόνη μου εναλλακτικούς δρόμους. Τα παιδιά αυτά γαλουχήθηκαν μέσα από δυσκολίες και ίσως για αυτό κάνουν την διαφορά. Εμείς ότι είχαμε και δεν είχαμε το επενδύσαμε στη Μαρία. Το ίδιο και η οικογένεια του Στέφανου. Δεν ξέραμε το αποτέλεσμα. Στον επαγγελματικό πρωταθλητισμό και στον πρωταθλητισμό γενικότερα δεν αγοράζεται η επιτυχία. Ευτυχώς τα παιδιά πήραν σωστές βάσεις, έκαναν σωστές επιλογές, αξιοποίησαν το ταλέντο τους και τα σωματικά τους προσόντα και με τη βοήθεια ακόμα και της τύχης προχωρούν. Οσοι ξέρουν από τένις συμφωνούν πως έχουν πετύχει άθλους. Αυτό είναι σίγουρο».

«Ανεξαρτητοποιήθηκαν από τα εδώ δεδομένα»

Σύμφωνα με την Κανελλοπούλου ένας από τους παράγοντες που οδήγησαν τα παιδιά στην επιτυχία είναι η ανεξαρτητοποίηση τους από τα δεδομένα που υπάρχουν στο ελληνικό τένις: «Στην Ελλάδα έχουμε άλλη κουλτούρα για το τένις που δεν έχει σχέση με το τι συμβαίνει στο παγκόσμιο τένις. Δεν έχουμε οργάνωση και η νοοτροπία μας είναι μακριά από αυτά που ισχύουν διεθνώς. Οι Ελληνες προπονητές είναι εκτός θέματος. Προτιμούν τη σιγουριά των ιδιαιτέρων προπονήσεων με 25 Ευρώ την και όχι το ρίσκο να βγουν στην διεθνή αγορά μαζί με έναν καλό αθλητή. Ακόμα και η κόρη μου (σ.σ.Μαρία Σάκκαρη) ξεκίνησε με προπονητή τον παππού της αλλά στην πορεία ξέφυγε. Οσο ανέβαινε επίπεδο έκανε τις σωστές επιλογές. Γυμναστής της παραμένει ο Γιώργος Παναγιωτόπουλος, προπονητής της είναι ο Σουηδός Τόμας Γιόχανσον και β΄προπονητής της ο Βρετανός Τόμας Χιλ».

«Υπεραθλητές οι τενίστες»

Η Κανελλοπούλου τονίζει πάντως πως οι επιτυχίες των Τσιτσιπά, Σάκαρη είναι δύο θαύματα για την Ελλάδα και δύο άθλοι για το παγκόσμιο τένις και εξήγησε: «Μόνο να μπει στο Top-100 είναι άθλος. Τένις παίζει όλος ο κόσμος σε όλο τον πλανήτη και υπάρχουν εκατομμύρια αθλητές. Ποτέ δεν είχαμε φτάσει τόσο ψηλά. Είναι άθλος. Το τένις είναι πολύ απαιτητικό άθλημα που επιβαρύνει όλο το σώμα και το μετά από αγώνες σε βροχή, ζέστη και κρύο πρέπει να έχεις ψυχραιμία και καθαρό μυαλό. Μην ξεχνάμε επίσης πως χρειάζονται τουλάχιστον 35 ταξίδια σε όλο τον πλανήτη, τις περισσότερες φορές υπερατλαντικά. Χρειάζεται άμεση προσαρμογή στις συνθήκες του εκάστοτε τουρνουά. Μόνο τα ξενοδοχεία να αλλάξεις αρκεί για να εξοντώσει. Για αυτό θεωρώ τους τενίστες υπεραθλητές».

ethnos.gr