Κόπωση

Η κόπωση είναι η κατάσταση του οργανισμού, που χαρακτηρίζεται από μειωμένη ικανότητα του ατόμου για εργασία, λόγω υπερμέτρου και παρατεταμένης δραστηριότητας του.

Διάκριση κόπωσης: Έχει επικρατήσει η συνήθεια να γίνεται διάκριση ανάμεσα στη διανοητική κόπωση και στη σωματική κόπωση, αν και παρουσιάζουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά.

Η διανοητική κόπωση χαρακτηρίζεται:

• από μείωση της παραγωγικότητας της διανοητικής εργασίας,
•  χαλάρωση της προσοχής,
• δυσχέρεια στη συγκέντρωση,
• δυσκινησία στη σκέψη.

Η φύση της διανοητικής κόπωσης μέχρι τώρα δεν έχει μελετηθεί ικανοποιητικά. Θεωρείται πιθανόν ότι η υλική βάση του είδους αυτού της κόπωσης βρίσκεται, στο ότι καταστρέφεται η φυσιολογική αλληλεπίδραση των διεργασιών διέγερσης και αναστολής στον φλοιό των ημισφαιρίων  του εγκεφάλου.

Η σωματική κόπωση έχει μελετηθεί λεπτομερέστερα, επειδή η μείωση της εργατικής ικανότητας, αποτελώντας δείκτη της συγκεκριμένης μορφής κόπωσης, δίνει τη δυνατότητα να μετρηθεί ακριβέστερα, να παρακολουθεί και να αποδειχθεί πειραματικώς.

Η σωματική κόπωση εκδηλώνεται:

• με ελάττωση της μυϊκής δύναμης,
•  με επιβράδυνση στις κινήσεις,
•  με χαλάρωση της εντατικότητας της εργασίας
•  και με την καταστροφή της αρμονίας, της ρυθμικότητας και του συντονισμού των κινήσεων.

Η κόπωση μπορεί να επέλθει τόσο σ’ ένα μεμονωμένο όργανο, όσο και σ’ ολόκληρο τον οργανισμό. Η μελέτη της κόπωσης σε μεμονωμένα όργανα του σώματος, π.χ. στο νευρομυϊκό σύστημα του βατράχου, απέδειξε ότι με την κόπωση, ταυτόχρονα με τη μείωση της δύναμης της έντασης των μυϊκών συστολών, συντελούνται και βαθιές φυσικο-χημικές και βιοχημικές αλλοιώσεις στον μυϊκό ιστό. Ιδιαίτερα έχει παρατηρηθεί:

• η μείωση του αποθέματος των θρεπτικών ουσιών ( υδατάνθρακα – γλυκογόνου ),οι οποίες δαπανώνται για να αποκτηθεί η ενέργεια της μυϊκής συστολής,
• επίσης ελάττωση του οξυγόνου και συσσώρευση στους ιστούς προϊόντων της διάσπασης των ουσιών ( ανθρακικού οξέος και γαλακτικού οξέος).

 Με βάση τα δεδομένα αυτά διατυπωθήκαν διάφορες θεωρίες για την κόπωση. Αλλά οι θεωρίες αυτές είναι ανεφάρμοστες για το σύνολο του οργανισμού, που η δραστηριότητα του ρυθμίζεται από το κεντρικό νευρικό σύστημα. Τα νευρικά κύτταρα διακρίνονται για τη μεγάλη ευαισθησία τους σε όλες τις διεργασίες που συντελούνται στον οργανισμό, και γι’ αυτό ανήκει σ’ αυτά, και ιδιαίτερα στα νευρικά κύτταρα του φλοιού των μεγάλων ημισφαιρίων του εγκεφάλου, ο κυριότερος ρόλος για την ανάπτυξη της κόπωσης του οργανισμού.

Χρόνια κόπωση: Η κατάσταση στη οποία έχει επέλθει ο οργανισμός συνεχιζόμενης κόπωσης, ακόμα και ύστερα από ξεκούραση με ύπνο, με εμφανή τα συμπτώματα μειωμένης ικανότητας στην εργασία την επόμενη μέρα, είναι η χρόνια μορφή κόπωσης και ονομάζεται υπερκόπωση.

Η υπερκόπωση είναι παθολογική κατάσταση, η οποία είναι δυνατό να εξαλειφθεί μόνο με πολύχρονη ανάπαυση και θεραπεία.

Για την πρόληψη της κόπωσης και τη μακρόχρονη διατήρηση μεγάλης εργασιακής ικανότητας έχει μεγάλη σημασία η συγκινησιακή πλευρά της εργασίας, το ενδιαφέρον προς την εργασία και η δημιουργική σχέση του ατόμου μ’ αυτήν.

Η διαπαιδαγώγηση του ατόμου απ’ τα παιδικά χρόνια με την αγάπη στην εργασία, την επιμέλεια και την επιμονή στη δουλειά, εξασφαλίζει την αύξηση της εργασιακής ικανότητας του και την αντίσταση του στην επενέργεια της κόπωσης.

Η ίδια η εκτέλεση κοπιώδους εργασίας μπορεί να αποτελέσει ένα από τα μέσα για την ανάπτυξη της αντοχής και του ακαταπονήτου στην εργασία.

 

about-woman.gr

Αν σας άρεσε το άρθρο, κάντε “Like” στην σελίδα μας στo Facebook και θα έχετε άμεση ενημέρωση για κάθε νέα μας δημοσίευση.

Εκπτώσεις έως -60% στο : shop.palettino.gr