Η Μάρθα Καραγιάννη μιλάει για το πρίν και το τώρα.

Μιλάμε στο τηλέφωνο και αν και ξέρω φυσικά πως είναι σήμερα από την τηλεόραση και το θέατρο, η εικόνα που έχω στο μυαλό μου είναι εκείνη από τις παλιές ελληνικές ταινίες. Ναι, νομίζω ότι την ξέρω. Έχει τα μαλλιά της κοτσιδάκια, έντονο eyeliner και αν χρειαστεί να βγει από την κουζίνα, μένεις με το στόμα ανοικτό. Διότι βγαίνει για να χορέψει. Μου λέει ότι είναι μύθος ότι οι άντρες έπεφταν στα πόδια της, αλλά αδυνατώ να την πιστέψω. Πολλά πράγματα από την ζωή της τα χαρακτηρίζει ιστορίες αρχαίες και γελάει με τον χρόνο που περνά. Ήταν ένα πολύ ευχάριστο τηλεφώνημα που κράτησε λιγότερο από 30 λεπτά. Είναι πολύ ζωντανή, μιλάει ωραία και αν και δεν την έχω απέναντί μου, την αισθάνομαι κοντά μου.

Δεν ήταν καθόλου ντίβα στην προσπάθεια μου να της πάρω συνέντευξη. “Μόνο που θα ήθελα να σας δω από κοντά” της είπα. Δεν προλάβαινε. Η πρεμιέρα του “Η Μαμά είπε Μη” είναι σε λίγες μέρες και οι πρόβες πολλές.

Τι κάνετε, πώς περνάτε;

Η μέρα μου περνάει απλά. Ξυπνάω αργά. Ανάλογα με τις δουλειές μου είτε μένω σπίτι, είτε πάω βόλτα, είτε πρόβα, όποτε έχω θέατρο.

Έχετε κάποια αγαπημένη συνήθεια; Λουλούδια ή κάτι τέτοιο;

Όχι τα λουλούδια τα έχει αναλάβει η Ντόρα;

Ποια είναι αυτή η Ντόρα πια που απαντάει συνέχεια στο τηλέφωνό σας;

Η Ντόρα, η ηθοποιός η Ντόρα Ντούμα που μένουμε μαζί εδώ και δεκαέξι χρόνια.

Τι κοινό έχετε;

Είμαστε θεατρίνες και οι δύο. Και με τους θεατρίνους μπορώ και μιλάω. Μιλάμε την ίδια γλώσσα. Την ξέρω από το 1968, ήμασταν φίλες. Μετά από δύο γάμους η Ντόρα και τον θάνατο της μητέρας μου, της είπα δεν έρχεσαι να μείνουμε μαζί;

Τι παράπονα έχετε από το ανδρικό φύλο;

Κανένα παράπονο.

 

Γιατί δεν ξαναπαντρευτήκατε ποτέ;

Δεν έτυχε. Έγιναν έτσι τα πράγματα.

Το έχετε μετανιώσει;

Τώρα τι να μετανιώσω; (γελάει) Εμένα μου άρεσε η ζωή μου έτσι όπως ήταν…

Δεν σας πήρα να κάνουμε απολογισμό ζωής, σας ρωτάω…

Δεν έχω να κάνω κανέναν απολογισμό. Εγώ νομίζω ότι στη ζωή αυτά που πρέπει να γίνουν θα γίνουν.

Σας ρωτάω γιατί οι άντρες έπεφταν στα πόδια σας κυρία Καραγιάννη…

Είναι ένας μύθος αυτό. Ναι, ναι. Στη ζωή μου και με έδιωξαν και έδιωξα. Θέλω να πω, ότι δεν είναι κάτι που το μετράς. Είναι αρχαίες ιστορίες αυτές…

 

Τι μάθατε για τους άντρες στη ζωή σας;

Ο άντρας είναι ένα μεγάλο παιδί. Με τα καλά του και με τα κακά του. Δεν έχω παράπονο από τους άντρες της ζωής μου. Οι περισσότεροι είναι φίλοι μου. Ήταν καλοί άνθρωποι. Δεν θα μπορούσα να κάνω παρέα μετά μαζί τους αφού χωρίσαμε, αν δεν ήταν.

Για τις γυναίκες, τις φίλες, τις συνεργάτες…

Συνεργάστηκα με καλούς ανθρώπους. Δεν μου έβαλαν καμιά τρικλοποδιά, δεν έχω καμιά ίντριγκα να σου πω… Δεν ήταν κάποια που με ζήλευε και την ζήλευα. Η ζωή μου είναι απλή. Είναι πολύ απλή.

Εμείς που σας βλέπουμε στην τηλεόραση νομίζουμε ότι ζούσατε μια ζωή άλλη.

Εσύ παίρνεις από τους ρόλους και λες δεν μπορεί για να τα λέει αυτά στο πανί πάει να πει ότι τα αισθανόταν. Εγώ έκανα και την χαζούλα, ήμουν χαζούλα; (γελάει) Δεν είχα κανένα πρόβλημα με άλλες γυναίκες. Δεν είμαι ανταγωνιστική. Γενικά στη ζωή μου.

Ποια σας άρεσε να παίζεται πιο πολύ; Την χαζούλα ή την πιο μοιραία;

Την αγαθιάρα. Ήταν πιο ρόλος. Την μοιραία δεν την έκανα ποτέ. Έκανα μια μοιραία στο “Πεθαίνω Κάθε Ξημέρωμα”, εκεί μόνο. Το βρίσκω ρόλο χωρίς ενδιαφέρον. Οι άλλοι ρόλοι είχαν μέσα του πράγματα, πάντα μπορούσες να βγάλεις κάτι. Αν κάνεις την μοιραία θα είσαι σαχλή. Ευτυχώς, δεν ήμουν στο “Πεθαίνω Κάθε Ξημέρωμα”. Την Μάρθα έκανα πάλι.

 

Από τις ελληνικές ταινίες που έχετε κάνει τι κρατάτε;

Επειδή ήταν καλές ταινίες μου άρεσε πάρα πολύ “Το Ανθρωπάκι” η “Νύχτα Γάμου”, τα μιούζικαλ, “Οι Γοργόνες και Μάγκες”, “Μια Κυρία στα Μπουζούκια”, ήταν ωραίες ταινίες. Ήταν μια πολύ χαρούμενη εποχή. Ήμασταν και παιδιά τότε. Όταν τέλειωσε ο ελληνικός κινηματογράφος ήμουν 33 ετών.

Τι κάνατε μετά;

Θέατρο, πολύ θέατρο. Ήρθαν άλλα πράγματα, ήρθε η τηλεόραση.

Περνούσατε εξίσου καλά;

Ναι, βέβαια. Το θέατρο είναι ο άντρας σου. Ο κινηματογράφος είναι ο εραστής σου και η τηλεόραση… το one night stand. Το θέατρο είναι αυτό που σε κρατάει. Που σου  δίνει ζωή. Είναι ζωντανό. Η αποδοχή του κόσμου είναι αυτόματη. Η τηλεόραση έχει πολύ αναμονή. Βέβαια, και τα γυρίσματα τα δικά μας του κινηματογράφου ήταν εξαντλητικά. Ο Δαλιανίδης, αλλά και ο Φώσκολος ήταν πολύ απαιτητικοί.

 

Βλέπετε τηλεόραση;

Είμαι ειδησάκιας εγώ.

Τι σας λέει ο κόσμος όταν σας συναντάει;

Όλος ο κόσμος μου λέει για τις παλιές ελληνικές ταινίες. Μου λέει ατάκες. Ξέρουν όλα τα έργα απέξω. Τα έχουν δει πολλές φορές και τα ξαναβλέπουν. Κι εγώ τις ξαναβλέπω. Μου αρέσει αυτή η αγάπη του κόσμου. Είμαστε τόσο οικείοι που είναι σαν να ήμασταν χθες στο σπίτι του. Δεν χρειάζεται να τους πω τίποτα.

Τι είναι αυτό που δεν ξέρουμε για σας;

Δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι. Νομίζω ότι τα ξέρετε όλα.

Έχετε κάνει πολλά ταξίδια, τι αναζητούσατε σε αυτά;

Έζησα τα μέρη που πήγα, τώρα που τα θυμάμαι, είναι σαν να περνάω από εκεί. Ήθελα να νιώσω την ζωή τους. Τι να ξεχάσω; Το Περού; Το Θιβέτ; Την Κίνα;

Θα μπορούσατε να φύγετε από την Αθήνα και να πάτε να ζήσετε κάπου αλλού;

Όχι, όχι, δεν θα το ήθελα.

Τι είχε η Αθήνα παλιά που δεν έχει σήμερα;

Ο κόσμος ήταν πιο λίγος, αλλιώτικα δομημένος. Δεν έβλεπες τόσο κόσμο. Ίσως, στο Κολωνάκι και την Φωκίωνος Νέγρη.

Στη διασκέδαση;

Τότε ήταν καθημερινή.

Όπως στις ταινίες;

Ναι, ήταν μια απεικόνιση της ζωής. Άλλου είδους διασκέδαση από την σημερινή. Πιο ζουζουνιάρικα, πιο ζεστά.

 

Τώρα πως διασκεδάζετε;

Δεν διασκεδάζω, δεν βγαίνω κάθε βράδυ. Θα πάω σε ένα εστιατόριο να κάτσω… Πάω στο “ΑΓΟΡΑ” πολύ συχνά και συναντάω τις παρέες μου, κάνουμε ωραίες συζητήσεις με τους θεατρίνους, είναι η φυλή μου. Η φυλή μου! Με τις παρέες μου, με πολύ πιο νέους ανθρώπους από μένα.

Πάντως δεν ακούγεστε μίζερη και παρατημένη. Πρέπει να περνάτε ευχάριστα.

Δεν ζω σαν γριά.

Νιώθετε πάντα ωραία;

Ντύνομαι όπως ντυνόμουν. Έχω αλλάξει λίγο τα μίνι και τα εξώπλατα που φόραγα τότε, γιατί δεν με παίρνει. Ντύνομαι με ό,τι νομίζω ότι μου πάει.

Έχετε σκεφτεί τον θάνατο;

Καθόλου, γιατί δεν θα είμαι εκεί. Δεν τον σκέφτομαι καθόλου. Το μόνο που με στεναχωρεί είναι ότι δεν θα ζήσω αυτά που έρχονται.

Τι δηλαδή;

Θέλω να δω τι γίνεται σε έναν άλλο πλανήτη, ας πούμε…

 

Στον πλανήτη  “Η Μαμά είπε Μη” τι γίνεται;

Είναι όλα αυτά τα “μη” που λένε οι μαμάδες. Είναι μια πολύ ωραία κωμωδία, γιατί έχει τηνσχέη της μαμάς με την κόρη, την μαμά που προσπαθούν να την παντρέψουν τα παιδιά για να οικονομήσουν τα παιδιά… Είναι ο καθρέφτης που μιλάει στην κόρη της…. Σύγχρονα ζευγάρια… Μία κούκλα που μιλάει. Η εξαιρετική Νίνα Λοτσάρη! Είναι μια πολύ ωραία κωμωδία.

Καλή επιτυχία, σας ευχαριστούμε πολύ!

Σας περιμένω στο θέατρο.

 

Λίγα λόγια ακόμα για την παράσταση

Το “Η μαμά είπε μη..!” ακτινογραφεί τη νεοελληνική οικογένεια στον καιρό της κρίσης σε ότι αφορά στις σχέσεις, την οικογένεια, τον έρωτα, τη φιλία, τη δουλειά. Φωτίζει το σύγχρονο “εγώ”, το “εμείς”, το “”εσείς””, το “”αυτοί”. Και φυσικά την ψυχοσύνθεση της “μαμάς” των ημερών μας που αναστατώνει, καθησυχάζει, προβληματίζει, αποφασίζει, ορίζει και καθορίζει το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον των παιδιών της, της γειτονιάς της, της πόλης της και ολόκληρης της κοινωνίας μας.

Τον καταλυτικό στην εξέλιξη του “Η μαμά είπε μη..!” ρόλο της “μαμάς”, ερμηνεύει η μεγάλη μας ηθοποιός Μάρθα Καραγιάννη που μετά από τρίχρονη απουσία επιστρέφει σε κεντρική αθηναϊκή σκηνή! Μαζί της, η λυρική περφόμερ Νίνα Λοτσάρη, η Μίνα Ορφανού, η Λίλη Τσεσματζόγλου και ο Αιμίλιος Ράφτης σε ρόλους καθημερινούς, συμβολικούς, διαχρονικούς, “ελληνικούς” και επίκαιρους.

Στο Θέατρο “ΑΜΙΡΑΛ”.

cosmos.gr

Αν σας άρεσε το άρθρο, κάντε “Like” στην σελίδα μας στo Facebook και θα έχετε άμεση ενημέρωση για κάθε νέα μας δημοσίευση