Η ζωή τρέχει… Θα την κυνηγήσεις;
Οι μέρες περνούν, το ίδιο οι μήνες και τα χρόνια χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Έτσι μ ‘αυτόν τον τρόπο η ζωή τρέχει μπροστά κι εμείς από πίσω την κυνηγάμε. ‘Οχι όλοι. Υπάρχουν και αυτοί, που είναι ευχαριστημένοι με το να κάθονται σε ένα καναπέ και να την κοιτάνε να περνάει από μπροστά τους και να τους χαιρετά. Έχουμε ξεχάσει να ζούμε… κι όχι απλά να ζούμε, αλλά να ζούμε ευτυχισμένα. Κάποιοι από μας αρκούνται σε μικρές, ψεύτικες χαρές χωρίς να ψάχνουν το αληθινό νόημα της ζωής. Αυτό που σε κάνει να ξυπνάς κάθε πρωί με ένα χαμόγελο, με όρεξη να ζεις το κάθε λεπτό της ημέρας. Για κάποιους αυτό λέγεται είτε “Έρωτας”, είτε “Φιλία”, είτε και τα δύο. Τα αόρατα πράγματα, που προσφέρουν στους ανθρώπους την αληθινή και βαθειά ευτυχία. Τι πιο καλύτερο για έναν άνθρωπο, που ζει ένα τέτοιο θαύμα, να το διοχετεύει προς τα έξω κι όχι να προσπαθεί να το θάψει μέσα του από το φόβο, μην το χάσει; Θα χαιρόταν την κάθε στιγμή! Φυσικά αυτά δεν είναι τόσο εύκολα όσο τα παρουσιάζουν στις αμερικάνικες ταινίες, το ίδιο και η ζωή. Όλα έχουν δύο όψεις, την καλή και την κακή. Έτσι πρέπει να βλέπουμε τα πράγματα, διότι όλα στηρίζονται πάνω στις αντιθέσεις. Εάν δεν υπήρχαν αυτές τότε δεν θα γνωρίζαμε και προ παντός δεν θα εκτιμούσαμε πολλά γεγονότα.
Η ζωή έχει πολλές δυσκολίες, μέσα από τις οποίες βγαίνουμε περισσότερο δυνατοί κι εκεί γνωρίζουμε καλύτερα τις αντοχές και τον εαυτό μας. Η ουσία είναι να ζεις τα πάντα, τα εύκολα και τα δύσκολα, να εξερευνάς τα πάντα και να ανακαλύπτεις τον εαυτό σου μέσα από αυτά. Η ζωή είναι μεγάλη και είναι στο χέρι σου εάν θα σου φανεί μικρή ή τεράστια. Σίγουρα θα έρθει κάποια στιγμή που ο άνθρωπος θα ξυπνήσει από την «τηλεοπτική» νάρκη, θα αποχωριστεί οτιδήποτε τον κρατάει πισω και θα βάλει στόχους στη ζωή του. Αληθινούς στόχους. Θα ΖΕΙ!
Οι ομορφιές της ζωής είναι πολλές και σίγουρα δεν βρίσκονται μέσα στους τέσσερις τοίχους του σπιτιού μας, ούτε έρχονται εκείνες να μας βρουν. Εμείς είμαστε που πρέπει να τις κυνηγήσουμε και να αγωνιστούμε γι ‘ αυτές. Οι αληθινές ομορφιές της ζωής βρίσκονται μπροστά μας, στους ανθρώπους που εμείς επιλέγουμε για να είναι μαζί μας, βρίσκονται μέσα μας και στους συνανθρώπους μας.
Κλείνοντας, θα ήθελα να αναφερθώ σε μια φράση του Χρόνη Μίσσιου «Η ζωή μας μια φορά μάς δίνεται. Άπαξ, που λένε. Σαν μια μοναδική ευκαιρία» .
… από την Βικτώρια Μποντουριάν
fe-mail.gr
Αν σας άρεσε το άρθρο , κάντε “Like” στην σελίδα μας στo Facebook και θα έχετε άμεση ενημέρωση για κάθε νέα μας δημοσιεύση.
