”Η Ελλάδα έγινε έμπνευση, έγινε η μούσα μου!”

Η εκδήλωση που θα γίνει στις 19 του μήνα στο Λονδίνο θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι μια γιορτή για το σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό και τους ανθρώπους που τον εκπροσωπούν; 

Ακριβώς. Γιατί ξέρετε στην Αγγλία οι άνθρωποι γνωρίζουν πολλά για τους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς, αλλά ελάχιστα για τους νεότερους. Και γι’ αυτό είμαι ιδιαίτερα χαρούμενη που σύγχρονοι ταλαντούχοι μυθιστοριογράφοι, ποιητές και όχι μόνο θα παρουσιάσουν τη δουλειά τους και το πώς έχει επηρεαστεί αυτή από την κατάσταση που επικρατεί τώρα στη χώρα, ενώ με τη διπλή μετάφραση αγγλικών-ελληνικών θα έχουν την ευκαιρία να μοιραστούν και να επικοινωνήσουν τον πλούτο της ελληνικής γλώσσας. Είμαι σίγουρη –και επιπλέον το υπόσχομαι– πως θα είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα στιγμή, τόσο για τους Έλληνες που θα βρεθούν εκεί όσο και για τους πολλούς φιλέλληνες που την περιμένουν με ανυπομονησία.

Ποιοι θα είναι οι άλλοι καλεσμένοι;

Η εκδήλωση θα ανοίξει μ’ έναν κλασικό τρόπο, αφού η ιστορικός Bettany Hughes θα αναφερθεί στην Ελένη της Τροίας και στη συνάφεια των αρχαίων Ελλήνων με το σήμερα. Ο ανταποκριτής του BBC Paul Mason θα συντονίσει μια κουβέντα για την οικονομική κατάσταση που επικρατεί τώρα στην Ελλάδα, η Κατερίνα Ηλιοπούλου μαζί με τους Διονύση Καψάλη και Βασίλη Αμανατίδη θα διαβάζουν σύγχρονη ελληνική ποίηση και θα συζητήσουν γι’ αυτήν, ενώ στην κουβέντα που θα γίνει για τα βιβλία και την πρόκληση που αντιμετωπίζουν οι συγγραφείς θα συμμετέχουν η Ιωάννα Καρυστιάνη και ο Αλέξης Σταμάτης. Τέλος, η ηθοποιός Κατερίνα Βρανά, η οποία διαπρέπει στην Αγγλία, θα ανέβει στη σκηνή για μια παράσταση stand-up comedy.

Θα είναι παρούσα όμως και η ελληνική μόδα, με την υπογραφή της Μαίρης Κατράντζου. 

Ναι! Η Κατερίνα Βρανά, η Bettany Hughes και εγώ θα φοράμε ρούχα της Μαίρης Κατράντζου. Έτσι, δεν θα τιμηθεί μόνο η ελληνική λογοτεχνία, αλλά και η ελληνική μόδα.

Για εσάς η Ελλάδα είναι έμπνευση; 

Πολύ καλά το λέτε. Η Ελλάδα έγινε έμπνευση, έγινε η μούσα μου. Τόσο απλό αλλά και τόσο αληθινό ταυτόχρονα. Καμιά φορά σκέφτομαι πως δεν βρήκα εγώ την Ελλάδα, αλλά εκείνη εμένα. Ποτέ πριν από το «Νησί» δεν θα μπορούσα να φανταστώ ότι θα έφτανε κάποια στιγμή που θα ήμουν Αγγλίδα στην καταγωγή και Ελληνίδα στην καρδιά! Και ξέρετε, έχω πια τόσους πολλούς και αληθινούς φίλους εδώ, εξίσου σημαντικούς για μένα όσο τα μέλη της οικογένειάς μου, που θα σας έλεγα πως το μεγάλο μου όνειρο πια είναι να καταφέρνω να ζω όσο περισσότερο καιρό μπορώ κοντά σας.

Πόσο διαφορετικοί είμαστε από τους Άγγλους συμπατριώτες σας;

Πολύ. Οι Έλληνες χαίρονται και παθιάζονται με όλα. Ζουν αυτό που έχουν, τη θάλασσα, τον ήλιο, τις ομορφιές και τα θεωρούν όλα αυτά δεδομένα. Ζουν έντονα ακόμα και τα δράματά τους. Οι Άγγλοι, από την άλλη, είναι ικανότεροι στο να κυνηγούν τις ευκαιρίες, αλλά δεν ζουν την καθημερινότητα. Όλα κλείνουν στις 10.30 το βράδυ, δεν έχεις να πας πουθενά έπειτα από αυτή την ώρα. Είναι βαρετά! Ενώ κάθε φορά που έρχομαι στην Ελλάδα, κοιμάμαι πάρα πολύ αργά και ξυπνάω πάρα πολύ νωρίς. Εγώ, λοιπόν, βλέπω και καταγράφω αυτά που εσείς πολλές φορές θεωρείτε συνηθισμένα και, όπως είπα, δεδομένα. Οι ζωές σας, η καθημερινότητά σας, οι ιστορίες σας έχουν μεγάλο ενδιαφέρον για μένα…

Ακόμα και τώρα; Γιατί ζήσατε τις καλές στιγμές μας, αλλά τώρα βλέπετε και τις δυσκολίες μας.

Η κρίση είναι κάτι το τρομερό. Απίστευτο. Βλέπεις ανθρώπους να περνούν αληθινά δύσκολα, παιδιά να μεγαλώνουν με τρομερές στερήσεις. Νομίζω, όμως, πως κάπου έχετε χάσει το «εμείς». Ο κόσμος βάζει από τη μια τους πολιτικούς και από την άλλη τον εαυτό του. Πρέπει να γίνεται και πάλι «ένα», να πιστέψετε και να δουλέψετε για το καλύτερο αύριο. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, άλλωστε, πως εμείς είμαστε υπεύθυνοι για τη μοίρα μας, εμείς πρέπει να την ορίζουμε, να μην τα περιμένουμε όλα από τους άλλους.

Δώστε μας μια εικόνα για την οικογενειακή σας ζωή. Πώς είστε ως σύζυγος και μητέρα; 

Έχω δύο παιδιά, την Emily και τον William, που είναι μεγάλα πια, σπουδάζουν στο πανεπιστήμιο, και έχω όλες τις αγωνίες μιας μητέρας, αν και προσπαθώ να μη γίνομαι καταπιεστική και υπερπροστατευτική. Πάντα είχα στο νου μου να τους αφήσω να σταθούν στα δικά τους πόδια, να μάθουν να στηρίζονται στις δικές τους δυνάμεις. Για να καταλάβετε, και τα δυο παιδιά μου έχουν ταξιδέψει μόνα τους σε πολλά και μακρινά μέρη στον κόσμο και, παρόλο που είχα τρομερή αγωνία για τα όσα θα συναντούσαν, ένιωθα περήφανη όταν τελικά κατάφερναν να αντιμετωπίζουν όλες τις αναποδιές που τους παρουσιάζονταν. Όσο για το σύζυγό μου; Είμαι τυχερή γιατί ήταν πάντα στο πλευρό μου. Κάποια διαστήματα χρειάστηκε να ταξιδέψω για πολύ καιρό, Αυστραλία, Κίνα, να μαζέψω υλικό για τα γραπτά μου. Κι εκείνος έμενε πίσω με τα παιδιά και τα κατάφερε περίφημα.

Έχετε αγοράσει και ένα σπίτι στην Κρήτη…

Ναι. Στο Καλό Χωριό. Εκεί βρίσκω την ηρεμία μου. Όλα είναι τόσο γαλήνια, ήσυχα, μυρίζει παντού φύση και ρίγανη. Η ρίγανη… αυτή η μυρωδιά της. Τη μαζεύω, ξέρετε, και, όταν επιστρέφω στην Αγγλία, τη μοιράζω στους φίλους μου που ξετρελαίνονται με το άρωμά της!

Έπειτα από τόσο καιρό που περνάτε κοντά μας στην Ελλάδα, έχετε αλλάξει διατροφικές συνήθειες; Μάθατε να αγαπάτε τις δικές μας γεύσεις;

Μου αρέσει πολύ το ελληνικό φαγητό. Και στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, σε όλες τις πόλεις που έχω επισκεφτεί, κυρίως, δε, στην Κρήτη, οι γεύσεις είναι ξεχωριστές και μοναδικές. Υπάρχουν τόσα πολλά και διαφορετικά πιάτα, που ακόμα κι εγώ, που δεν είμαι και λάτρις του κρέατος, βρίσκω πάντα τόσα πολλά να δοκιμάσω. Έχω ιδιαίτερη αδυναμία σε ό,τι περιέχει φασόλια, ντομάτα και, φυσικά, φέτα. Μου αρέσουν επίσης πάρα πολύ τα πορτοκάλια. Μπορεί κάποιος με τόσα λίγα υλικά να δημιουργήσει γεύσεις που δεν τις συναντάς ούτε στα καλύτερα εστιατόρια. Με όλα αυτά τα ωραία, λοιπόν, που ξέρω πως με περιμένουν κάθε φορά που έρχομαι στην Ελλάδα, με τους φίλους, τις βόλτες, τα τραπέζια που κυρίως στην Κρήτη κρατούν ώρες ατέλειωτες, δεν είναι να απορεί κανείς που όταν φτάνω με το αεροπλάνο, με πιάνει ταχυπαλμία από τη χαρά. Κάθε φορά το ίδιο συναίσθημα, κάθε φορά η ίδια χαρά.

Είμαι σίγουρη πως μεγάλη χαρά θα νιώσατε και πρόσφατα, όταν κερδίσατε το Βραβείο Αναγνωστών στο Παρίσι. 

Ναι. Ήταν πραγματικά μεγάλη χαρά για μένα. Να ξέρεις πως ο κόσμος αγαπάει τα βιβλία που γράφεις, τα διαβάζει, μιλάει γι’ αυτά και στους φίλους του, γίνεται κομμάτι τους…

Από την Κατερίνα Μανανεδάκη