«Τη φοβήθηκα την κατάθλιψη, αισθάνθηκα ανίσχυρη.»

Νιώθετε συγκίνηση κάθε βράδυ μετά το τέλος της παράστασης;

Τις περισσότερες φορές, ναι. Άλλωστε, το φινάλε είναι συγκινητικό, δεν μπορώ να μη συμμετέχω, δεν μπορώ να πω «σήμερα είμαι επαγγελματίας και θα κρατήσω αποστάσεις».

Τρίτη χρονιά για την παράσταση «Κατάδικός μου» και υπάρχουν θεατές που έρχονται ξανά και ξανά να τη δουν, ανακαλύπτοντας ένα διαφορετικό κάθε φορά σημείο του έργου που τους αφορά.

Μα, αυτό είναι το μυστικό της επιτυχίας της. Ανοίγει πολλά θέματα ταυτόχρονα και ο θεατής κάθε φορά εντοπίζει και εμβαθύνει σε άλλο κομμάτι του έργου.

Έχετε κάνει ψυχανάλυση;

Έκανα μια απόπειρα στο παρελθόν, αλλά δεν τη συνέχισα.

Τη φοβηθήκατε την κατάθλιψη;

Ναι, τη φοβήθηκα, γιατί αισθάνθηκα για πρώτη φορά στη ζωή μου ανίσχυρη. Η σκοτεινή μου πλευρά ήταν πιο δυνατή από τη φωτεινή μου. Εκείνη τη στιγμή αντιλαμβάνεσαι ποια είναι τα όριά σου, αργότερα καταλαβαίνεις πόσο σημαντικό είναι αυτό στη ζωή σου. Αλλά εκείνη την ώρα νιώθεις πανικό. Και τότε έχει σημασία οι άνθρωποι που είναι δίπλα σου να μην πανικοβληθούν μαζί σου.

Ο σύζυγός σας (σ.σ.: Βασίλης Παπακωνσταντίνου) και η κόρη σας Νικολέτα το αντιμετώπισαν με ψυχραιμία;

Ο Βασίλης ναι, η Νικολέτα ήταν μικρή τότε σε ηλικία και δεν το πολυκατάλαβε. Τώρα ξέρει τι είναι, γιατί δηλώνουν πια αρκετοί συμμαθητές της πως παθαίνουν κρίσεις πανικού.

Υπάρχουν παιδιά στην εφηβεία που αντιμετωπίζουν στις μέρες μας τόσο σοβαρό πρόβλημα;

Από 15 χρόνων. Εγώ, όταν το περνούσα, αισθανόμουν ότι ζούσα κάτι πρωτόγνωρο και στη συνέχεια κατάλαβα ότι ένας στους δύο ενήλικες αντιμετωπίζει κρίσεις πανικού και, τώρα πια, και παιδιά. Έχουν, λόγω της εποχής μας, πολύ μεγάλη πίεση και ψυχική κούραση.

Προσπαθήσατε να θωρακίσετε την κόρη σας από αυτό τον κίνδυνο;

Ναι, συζητάω πολύ μαζί της. Εισπράττει και εκείνη πολλά αντικρουόμενα και μπερδεμένα μεταξύ τους ερεθίσματα. Τα παιδιά πια δεν ζουν στις αλάνες, έχουν μεγάλες ευθύνες, σαν να χάθηκε η παιδική τους ηλικία.

Σας έχει πιάσει ποτέ κρίση ηλικίας;

Όχι. Στα 17 μου είχα άσπρα μαλλιά, όχι και τόσο καλή όραση και ρευματισμούς στον αυχένα. Όλα τα… γεροντικά τα πέρασα σε μικρή ηλικία και ευτυχώς έχω πολύ καλή φυσική κατάσταση. Τον αγνοώ το χρόνο που περνά. Διαφορετική είναι η ηλικία της εξωτερικής εμφάνισης και διαφορετική της ψυχής σου. Ωριμάζω δεν σημαίνει πάντα κάτι καλό, σημαίνει βάζω και μια ασπίδα στον πόνο. Τις λαχταρώ τις εποχές που δεν ήξερα πόσο πονούν ορισμένα πράγματα και είχα θάρρος και έλεγα «ας καώ». Τώρα φοβάμαι να καώ.

Πόσο χρονών είστε εξωτερικά και πόσο…ψυχικά;

Είμαι 48 ετών και ψυχικά είμαι μεταξύ 12 και 30!

Πόσο καθόρισαν τη ζωή σας τα παιδικά σας χρόνια;

Αρκετά. Μια αίσθηση που πάντα θα με κυνηγά είναι αυτή της ανεπιθύμητης. Γιατί ήμουν το δεύτερο παιδί και σε μια οικογένεια όπως η δική μου, που τα φέρναμε δύσκολα οικονομικά, ένιωθα πως ήμουν μπελάς. Αυτό με έχει κάνει διεκδικητική και να κυνηγώ την αγάπη.

Το ίδιο συμβαίνει και με την οικογένειά σας και τους φίλους σας;

Αν δεν πάρω αγάπη και αγκαλιά, μπορεί να τρελαθώ!

Έχετε μιλήσει στο παρελθόν για το τι αγαπάτε στον Βασίλη, αλλά δεν έχετε πει τι είναι αυτό που αγαπάτε στην κόρη σας. Ποια είναι τα ταλέντα της;

Έχει τα καλύτερα και δεν τα έχει πάρει από μένα! Τη θαυμάζω την κόρη μου. Είναι εγκρατής, είναι ευγενική ψυχή. Εγώ από τη φύση μου γίνομαι και λίγο αγενής μερικές φορές, γιατί μου αρέσει να κανιβαλίζω τα πράγματα που ζω.

Tι σας κάνει αισιόδοξη;

Όταν βλέπω ανθρωπιά γύρω μου, όταν βλέπω τον κόσμο ενωμένο. Συγκινήθηκα τη βραδιά που κάναμε την παράσταση για τα παιδιά της Κιβωτού του Κόσμου. Είναι στιγμές που υποχωρεί το χαμηλό μας ένστικτο και αφήνει την υψηλή πλευρά του εαυτού μας να κυριαρχήσει. Παίρνω κουράγιο από αυτές τις στιγμές!

myself.gr

Αν σας άρεσε το άρθρο, κάντε “Like” στην σελίδα μας στo Facebook και θα έχετε άμεση ενημέρωση για κάθε νέα μας δημοσίευση